De simpele conclusie die we op dit moment moeten trekken als het gaat om onze spaargelden bij Icesave is denk ik dat we niet veel meer kunnen doen dan afwachten. Dat de overboekingen van deze week niet aankomen lijkt me duidelijk. Dat Icesave niet aan haar verplichtingen kan voldoen ook. Dat we dus afhankelijk zijn van de garantie van de staat IJsland en dat het volkomen onduidelijk is of die deze garantie gaat nakomen. Dat Wouter Bos en DNB hun uiterste best doen om de regering van IJsland hiertoe te bewegen. En dat de Nederlandse regering de garantie niet overneemt.
Daarmee is de situatie van dit moment denk ik samengevat. Landsbanki is (nog) niet formeel failliet dus we kunnen nog geen officieel beroep doen op de garantieregeling. De Nederlandsche Bank neemt de coördinatie van dat beroep op zich – dat vind ik prettig.
In IJsland schijnen ze bezig te zijn met de claims van de Britten, wat weer een beetje hoop geeft. Meer in ieder geval dan het bericht dat de IJslandse regering tegen een Engelse minister had gezegd dat ze niet van plan waren de garantie na te komen.
Dat laatste, dat gaf bij mij eigenlijk voor het eerst een gevoel van paniek. Tot dan toe had ik zoiets van : die garantie is er dus ons geld krijgen we wel terug – al kan het even duren. Maar nu? Nu weet ik het dus niet.
Is het de verantwoordelijkheid van de Nederlandse staat om onze spaargelden terug te betalen? Nee. Alhoewel ik er zelf een fors bedrag in heb zitten vind ik het niet reëel om dat te verwachten. Wie bij Icesave een rekening heeft geopend wist dat de eerste € 20.887 door IJsland gegarandeerd werden en niet door Nederland. Wie dat niet wist heeft echt niet om zich heen gekeken bij de keuze voor die spaarrekening. We hebben ervoor gekozen op de geldende garantieregeling te vertrouwen. Dat is een verkeerde keuze geweest, dat lijkt me duidelijk. Als de staat besluit de consequenties van die keuze te verzachten ben ik natuurlijk heel blij. Een verplichting vind ik het echter niet.
PRAAT EN LEES MEE OP HET FORUM OVER ICESAVE-ZORGEN!
Lees ook:DNB gaat voor ons claimen
Lees ook:IJsland gaat verplichtingen nakomen!
Lees ook:IJslanders zijn tegen terugbetaling van Icesave tegoeden
Lees ook:Volledige garantie op spaargeld!
Lees ook:IJskoud gevoel bij Icesave-spaarders
Mooi stukje en je slaat precies de spijker op z’n kop. Iedereen die geld bij Icesave heeft staan (ook ik), wist van te voren met z’n volle verstand dat er een risico zat op het moment dat de bank om zou vallen. Natuurlijk gingen we er met z’n allen niet vanuit dat dat ook daadwerkelijk zou gebeuren.
Noem het stom, noem het een verkeerde keus…feit is dat je met je volle verstand de rekening opent en dus weet wat er kan gebeuren. En dan is het nu in onzekerheid leven en op de blaren zitten…so be it. Als je het mij vraagt: er zijn ergere dingen in het leven dan wat spaargeld…
De wijze les die ik in ieder geval geleerd heb is dat ik volgende keer een bank kies die volledig onder het nederlandse garantiestelsel valt…geen gedoe meer voor mij!
Helemaal eens! Nu heb ik nog relatief makkelijk praten: het is niet mijn enige spaargeld en bovendien heb ik geen specifieke doelen voor ogen. Maar inderdaad: ik doe niets meer buiten het Nederlandse garantiestelsel (keus genoeg!).
Dit is veel te kort door de bocht. Als DNB een vergunning afgeeft aan een bank die 5 maanden later failliet gaat mag ze dit zich ten zeerste aantrekken. De Nederlandse staat heeft een contract met IJsland omtrent de garantie getekend. Als IJsland dit contract niet nakomt heeft de Nederlandse staat wel degelijk een verplichting aan haar burgers (spaarders) De Nederlandse staat had dit contract nooit mogen sluiten als er een reëel risico was dat IJsland niet kan of wil betalen.
Ik heb zelf wel goed gekeken hoe de garantieregeling in elkaar zit voordat ik geld naar Icesave bracht en voel me nu behoorlijk genaaid. Ik ben zo stom geweest om op de garantie van de IJslandse overheid te vertrouwen. Ik dacht “een garantie van een rijk Westers land”, dat moet toch voldoende vertrouwen geven. Ik had me niet gerealiseerd dat als Landsbanki omvalt, dat dan ook heel IJsland omvalt. IJsland blijkt nu gewoon een bananenrepubliek, dat doodleuk zegt dat het zijn verplichtingen niet van plan is na te komen. Dat is echt misdadig!
Het heeft mij in ieder geval aan het denken gezet over wat een overheidsgarantie nu eigenlijk waard is. Leuk dat Wouter Bos nu 100.000 euro garandeert, maar als straks een grote jongen omvalt dan kan de Nederlandse overheid dat ook helemaal niet betalen! Die garatie is (in ieder geval voor wat de grote banken betreft) een wassen neus.
Ik ben door het Icesave avontuur nu serieus aan het overwegen om een groot deel van mijn spaargeld bij de Nederlandse banken op te nemen en thuis te bewaren. Mijn vetrouwen in de banken was al verdwenen, de enige reden waarom ik mijn geld tot nu toe nog op de bank hield was vanwege het depositogarantiestelsel. Door IceSave ben ik nu ook het vertrouwen in dat stelsel aan het verliezen. Dat lijkt me erg gevaarlijk.
Ik had het daarom beter gevonden als minister Bos analoog aan zijn Britse collega de Icesave tegoeden overkort zou garanderen om het vervolgens zelf bij IJsland te gaan halen. Uiteindelijk is de IJslandse garantie ook gebaseerd op een overeenkomst met de Nederlandse overheid, dus zij heeft toch wel degelijk een verantwoordelijkheid in dit geheel. Zij hadden overigens ook de taak om toezicht te houden op Icesave.
Ik krijg de indruk (maar ik weet niet wat er achter de schermen gebeurt) dat Nederland er niet hard genoeg in gaat. De Britten hebben meteen forse ruzie gemaakt en de Britse spaarders zijn nu veilig. Op de website van de IJslandse overheid staat inmiddels dat IJsland de tegoeden van de Britse Icesave spaarders garandeert. De Nederlanders hebben pech gehad. Dat kan toch niet waar zijn?! De vuist moet op tafel daar in Reykjavik!
In hoeverre is DNB als toezichthouder op de liquiditeitspositie van Isave tekortgeschoten?
Helemaal met reacties van Franck en Marco eens, wat is een garantie dan nog waard als hij niet nagekomen wordt? Zelf uitgebreid gekeken naar de regelingen en die zagen er degelijk uit. Het is niet voor niks dat de DNB een vergunning afgeeft, anders kan het verstrekken van vergunningen ook wel op de helling. IJsland had ik niet ingeschat als bananenrepubliek. Verder kan het toch niet zo zijn dat al het geld zomaar weg is? Dat ze niet alles meer hebben begrijp ik, maar waarom niet hetgeen er nu nog is verdelen onder alle spaarders (en niet alleen britten) en vervolgens aanvullen vanuit het garantie-stelsel. Ik denk dat Nederland ook harder op tafel of de deur moet slaan in IJsland, want dit kan niet zomaar, dit is pure diefstal…
Ik ben het hier ook niet mee eens, ik heb zelf gekeken in de registers van DNB of Icesave geregistreerd stond en dat was in juni 2008 zo, verder heb ik een artikel gelezen waarbij de rating van Landsbanki beter was dan van andere banken.
In heb deze bank ook gekozen in het kader van concurrentie tussen banken. Een postbank betaalt bv al jaren 2,5% rente en daar voel ik me ook door ‘genaaid’. Dus ga mij niet vertellen, dat ik bewust een dergelijk risico heb genomen, want voor dat extra procentje zou ik normaal gesproken nooit mijn spaargeld wegzetten. Ik had er geen idee van dat de IJslanders onbeperkt krediet kunnen krijgen en op veel te grote voet leven net als de Amerikanen. Dus ik zie dit zeker niet als mijn eigen schuld. Ik vind dat de DNB heel wat meer had mogen waarschuwen of ze helemaal niet op de markt in Nederland had mogen toelaten. In feite heeft de DNB een stelletje oplichters toegelaten. Dus ik ben het in die zin niet eens met dit artikel van Anneke Ranzato, eigenlijk vind ik het steeds irritanter worden des te meer ik er over nadenk.
@ Marco:
Mijn spaargeld zou ik nooit thuis bewaren. Als het gestolen wordt of het huis vliegt in brand dan ben je alles kwijt en dan kun je nergens aanspraak op maken. In de regel vergoedt de verzekering geen contanten boven de 250 euro (bedrag kan verschillen per maatschappij). Daarnaast rendeert het geld niet meer. Bij een inflatie van 3 procent, verliest het elk jaar zijn waarde.
Als je zekerheid wil dan kan je beter bij de Rabobank stallen (tripple A)of de Friesland Bank. Beiden zijn cooperatieve banken die niet zijn opgejaagd door de aandeelhouders.
Als je ECHT geen vertrrouwen meer in banken hebt, dan kun je je geld ook nog beleggen in goud. Hoewel, als over een aantal jaren de economie weer opkrabbelt, je wel het risico loopt op een waardevermindering van het goud. Met andere woorden: 100% zekerheid bestaat niet
Ik vind het juist en logisch dat de Nederlandse overheid alles in het werk stelt om het geld bij Ijsland te halen. Zij dienen zich aan het getekende contract te houden en het is inderdaad niet reeel om nu al beloftes te doen naar de Icesave spaarders (waaronder ik…) te doen dat Nederland zich garant stelt. Wel vond ik het onnodig van Bos om in zijn interview op RTLZ om de spaarders te wijzen op de risico’s. DNB is er om de risico’s van nieuwe financiele instellingen te beoordelen. Als deze toegelaten worden en vervolgens in gebreke blijven, heeft DNB – en daarmee ook de overheid – ook een verantwoordelijkheid naar de gedupeerden toe. DNB is dan wel misschien bedonderd door de Ijslanders, maar dat is helemaal een reden om Ijsland flink de duimschroeven aan te draaien, eventueel samen met GB.
Wat mij verbaasd is dat de nederlandse regering wel de garatie aanpast naar 100.000 Euro maar zich hier buiten wil houden. Die garantie was om er voor te zorgen dat niet iedereen naar het buitenland ging met zijn geld. Raar als je nu beziet dat datzelfde buitenland gewoon zijn afspraken niet na komt.
Misschien dat de kudde met eigenschuld dikke bult hier eens over na kan denken.
Een garantie is een garantie en Ijsland MOET die gewoon nakomen.
Dat de Nederlandse staat de eerste 20000 niet garandeerde komt omdat die er blijkbaar ook van uitgingen dat die eerste 20000 door IJsland voldoende gegarandeerd werden, anders hadden ze net zoals bij Turkse banken als AK en Garantie de eerste 20000 onder de Nederlandse garantieregeling laten vallen.
Het geld zal overigens niet weg zijn, maar naar ik aanneem uitgeleend zijn voor hypotheken en leningen en moet dus terug te halen zijn op de langere termijn, of op kortere termijn door overname van deze leningen.
Vreemde zaak dat de Nederlandse bank die toezicht moet houden op de solvabiliteit van Icesave niet heeft kunnen zien dat dit bedrijf niet aan zijn betalings verplichting kon voldoen jegens de spaarders.Het lijkt mij niet meer dan billijk dat de Nederlandse staat nu voor de kosten moet gaan opdraaien,
Waarom is er dan geen faillisement uitgesproken door de Nederlandse rechtbank.
Er zijn veel dingen die ik niet begrijp,waarom is er geen duidelijkheid voor de spaarders wat men moet gaan doen.
Ijsland aansprakelijk stellen,en beslag leggen op de bank daar.
Anders verdwijnt er nog meer geld in de zakken van bestuurders.
Wanneer komt er nu eens duidelijkheid?
Op de site van DNB viel duidelijk telezen dat banken die gevestigd zijn in de Europese Unie, Noorwegen, IJsland of Liechtenstein en die in Nederland vanuit een bijkantoor werken vallen onder het depositogarantiestelsel in hun land van herkomst. Toezicht vindt dus ook daar plaats.