Je zal maar je hypotheek hebben verhoogd om te beleggen in het Golden Sun project: hotel en appartementen in Turkije. Waarbij het er nu naar uitziet dat je zwaar belazerd bent en je geld kwijt bent. In de media staat het al een tijd bol van de berichten over dit beleggingsproject en nu is het zover dat FIOD-ECD zich ermee bemoeit.
Voorop staat dat het oplichterij is en dat de daders daarvoor opgepakt en gestraft moeten worden. Daar hoeven we verder niet over te discusseren. Het is duidelijk ook een drama voor de mensen die hun geld erin hebben gestopt.
Je kunt er echter ook over discusseren of dat nou niet héél erg dom en naief is geweest. De voorgespiegelde rendementen van 12,8% per jaar zijn zodanig hoog dat er een belletje zou moeten gaan rinkelen lijkt me. Dat soort rendementen behaal je niet zonder risico – ook al noemt de betreffende instelling het obligaties (klinkt als: weinig risico).
De andere discussie die hier oplaait gaat om het toezicht van de AFM. Dat is niet van toepassing bij beleggingen van € 50.000 en meer, héél toevallig was dat het beleggingsbedrag voor dit project. Uitgangspunt is dat mensen die dat soort bedragen te beleggen hebben zelf wel in staat zijn de risico’s in de gaten te houden. Kennelijk dus niet.
Zie ook:
- Royal Dubai – klinkt als Golden Sun
- Beleggingsgrens € 50.000? Extra oppassen!
- Einde Golden Suns en Royal Dubais nog niet in zicht
Lees ook:Beleggingsgrens € 50.000? Extra oppassen!
Lees ook:Royal Dubai – klinkt als Golden Sun
Lees ook:Einde van Golden Suns en Royal Dubais nog niet in zicht
Lees ook:Beleggen als sparen met hogere rente
Lees ook:Waarom beleggen?
Verliezers zijn dom!? Altijd hetzelfde gezeur van mensen die zelf niet verloren hebben.
Niemand die eens benadrukt dat voor die verloren Euris hard gewerkt is. U weet wel net zoals U, jaren werken, daarvoor betaald worden, en jaren sparen.
En dan is het eerste criterium niet de geraffineerdheid van de oplichters, maar de domheid van de verliezers?
Altijd dezelfde discussie van de betweters/media -”hoe had iemand nu toch zo dom en naief kunnen zijn” want zo’n aanbieding is toch niet geloofwaardig. Hiermee word de verontwaardiging van de gedupeerden omgezet in een minderwaardigheids complex en dit is een van de redenen waarom slechts een klein percentage aangifte doet (schaamte). De verbalisant leest namelijk ook die onzin in de media.
————————————-
(Voor Turkije zijn staatobligaties “weinig risico” met een hoge rente normaal, de wissel koers is een risico maar je word niet opgelicht. In juni 2006 liet de centrale bank in Turkije de rente tweemaal stijgen. Eerst van 13,5 tot 15% en daarna van 15 tot 17,25%.)
————————————-
Het mag zo langzamerhand duidelijk zijn dat de AFM toezichthouder is over een markt van honderden miljarden en dat het vermijden van negatieve publiciteit tot de taak van de AFM behoord. Slechte publiciteit benadeeld de Nederlandse “financiële markten” .
De individuele burgers die bij elkaar elk jaar voor een kleine miljard opgelicht worden, hebben dan niet “die prioriteit” die de overheid de burger voorspiegelde bij het instellen van de toezichthouder.
Een toezichthouder als de AFM kan op een aantal momenten vergunningen en ontheffingen uitgeven, weigeren, intrekken en als niet aan de regels voldaan word kan er een boete worden opgelegd.
Het merendeel van, zoniet alle beleggings oplichting gebeurt met, de intentie om te verduisteren, door oplichters die lak hebben aan vergunning en regels van een toezichthouder en die lachen om een eventuele boete.
De AFM heeft geen opsporingsbevoegdheid die noodzakelijk is om dit type oplichters af te schrikken. Toezichthouders, de AFM, de consumenten autoriteit en dergelijke, zijn slechts doorgeefluik naar justitie. En juist die functie is debet aan het te laat reageren op oplichtings praktijken.
Dus de AFM is (op dit moment) helemaal niet geschikt om kleine beleggers te beschermen tegen oplichting, daar moet een ander orgaan of andere structuur voor komen.
Daarbij komt dat, door instructies van Openbaar Ministeries in de meeste westerse landen, de allereerste individuele aangiftes van oplichting vaak niet welkom zijn bij de politie/Fiod/ECD als de schade onder de 75.000 is. De meeste oplichters houden ook met deze grens rekening. Niet alleen de AFM grens van 50.000
En als gedupeerden uiteindelijk over de hindernissen van slecht imago en de meer praktische heen stappen, en ze wel aangifte doen dan krijgen ze als beloning een formulier van de belastingdienst die dan even de niet ontvangen maar wel administratief verwerkte rente/winst belast, zoals in het geval van de van den Berg piramide.
Frappant, ik heb juist het idee dat in de media de slachtofferrol erg breed uitgemeten wordt. En begrijp me niet verkeerd: de gedupeerden zíjn ook slachtoffers van deze criminele praktijken en dom noem ik ze niet. Wat ik wél belangrijk vind is dat ervan geleerd wordt, ook door anderen.
Een rendementsvergelijking van de obligaties van Golden Sun met de Turkse staatsobligaties gaat in mijn ogen niet op. Dan zou de rente van dat Golden Sun verhaal toch nog hoger moeten liggen want ik neem aan dat je met beleggen in een vakantieresort altijd meer risico neemt dan met geld uitlenen aan de Turkse staat.
Nog even over gedupeerden/slachtoffers. Als ik kijk naar de discussie rond het aandelenleaseverhaal bijvoorbeeld, dan denk ik dat er genoeg mensen zijn die zich nu opstellen als slachtoffer maar destijds wél wisten wat ze afsloten. En nu enorm hard schreeuwen omdat het is misgegaan. Daarvan denk ik: je hebt een risico aanvaard met een kans op een heel mooi rendement. Als het resultaat aan de verkeerde kant uitkomt moet je dan ook niet klagen.
De echte slachtoffers, dat zijn de mensen die zijn voorgelogen door gladjakkerige adviseurs. Die dachten met het aandelenleascontract een spaarplan af te sluiten en werkelijk niet wisten dat het een lening was waarmee belegd werd.
Wat nou niet dom. Oerstom en naief zijn de eerste woorden die bij mij opkomen.
Doet me denken aan dat verhaal van zo’n snelle jongen die met 25 mille aan euris achter het centraal geloofde dat die Nigeriaan met dat Piet Kerkhof pak een echte investeerder was. Mijn motto: als het te goed klinkt om waar te zijn dan zal dat ook wel.