Arthur Docters van Leeuwen vertrekt vandaag bij toezichthouder AFM. In de Volkskrant staat een aardig interview met hem met een statement waar ik me wel in kan vinden: "Tegen domheid is niets opgewassen."
Bij vragen over zeer risicovolle beleggingsproducten (teak!) legt hij een goed stuk verantwoordelijkheid bij de mensen zelf. Verbaast zich erover dat bepaalde producten gekocht worden door consumenten. Maar geeft ook meteen de oorzaak: ‘Er is inmiddels bekend dat mensen gemiddeld 25 uur besteden aan de aanschaf van een nieuwe auto en gemiddeld maar een half uur aan die van een levensverzekering. De waarde van beide aankopen is hetzelfde. Tegen domheid doe je als toezichthouder niets. ’
Dit is wel wat er gebeurt. Mensen vinden hun financiële zaken niet de moeite waard om veel aandacht aan te besteden maar schreeuwen wel om het hardst als het misgaat. Dan kun je waarschuwen en adviseren wat je wilt maar als mensen niet luisteren is het hun eigen zaak.
Waar komt dat niet-luisteren vandaan? Alleen gebrek aan tijdsinvestering zoals gesteld in de vergelijking tussen auto en levenpolis? Ik denk dat het niet alleen om interesse draait (alleen als je ergens interesse in hebt steek je er tijd in) maar ook vaak om het gevoel dat je "er toch niets van begrijpt". "Hypotheken zijn voor mij helemaal abacadabra". "Ik snap het allemaal niet dus zegt u maar wat goed is". Dit soort opmerkingen hoor ik regelmatig en daar heb ik moeite mee. Uiteindelijk zijn het jóuw geldzaken, zijn het jóuw beslissingen en is het jóuw verantwoordelijkheid. En ontbreekt het je daarvoor aan kennis – dan moet je zorgen dat je die krijgt.
Lees ook:Meer dan vijf miljoen mensen…
Lees ook:Geldconsument beschermen of niet?
Lees ook:Verantwoordelijkheid in geldzaken
Lees ook:Woonhuisverzekeringen vaak veel te duur
Lees ook:Auto uitlenen? U blijft verantwoordelijk