Dat het kabinet al min of meer (met een kleine slag om de arm) heeft besloten om de AOW-leeftijd op te schroeven naar 67 jaar weet je waarschijnlijk wel. Dan is bij jou in je hoofd misschien ook wel de vraag opgekomen hoe dat dan zit met je pensioen. Gaat het pensioen dan ook pas in op je 67e of gewoon – zoals afgesproken – op je 65e?
Belangrijk om te weten is dat je pensioen betaald wordt uit een pot met geld die gewoon van jou is (kapitaaldekkingstelsel). Ze kunnen dus niet opeens zeggen: het gaat in op je 67e maar meer geld per jaar krijg je niet. Gaat je pensioen later in dan op je 65e, dan zul je ook meer per maand ontvangen. Verder hangt het er maar net vanaf wat je wilt. Wil je wel stoppen op je 65e, dan moet je het de eerste twee jaar zonder AOW doen. Sparen dus om dat gat te overbruggen. Werk je door tot je 67e, dan zul je dus per jaar iets meer ontvangen omdat je een iets hoger pensioenbedrag krijgt.
Je kunt er ook voor kiezen met je 65e in deeltijd te blijven werken. Gewoon je pensioen laten ingaan en voor het ontbrekende AOW-bedrag nog twee jaar een aantal uren per week aan de slag blijven.
In dit artikel op Z24 wordt er nader ingegaan op dit onderwerp – voor als je er meer over wilt weten.
Lees ook:Deeltijdpensioen, lijkt het je wat?
Lees ook:Geen belasting bij banksparen?
Lees ook:Pensioen sparen blijkt van essentieel belang
Lees ook:Hoe sta jij tegenover sparen?
Lees ook:Hè, kost sparen geld?
Ik hoop dat het tegen de tijd dat ik 65 ben al weer veranderd is. Ik denk liever nu nog niet aan de aantal jaren die ik nog “moet”.
Hier en daar klinken al geluiden om de pensioenen dan ook maar met twee jaar op te rekken. De pensioenfondsen zouden daar wel bij varen.
Als je gezond bent en je vindt je werk erg leuk, is het allemaal niet zo erg. Maar als met het ouder worden ook de gebreken komen, en het werken moeilijker wordt (of zelfs onmogelijk), dan krijg je de een of andere uitkering en ik vrees dat dat geen vetpot zal zijn. Een “vetpot” waar je dan ook nog eens twee jaar langer uit moet eten.
En wat te denken van al die oudere werknemers (50 plussers) die werkeloos worden en met geen mogelijkheid een andere baan kunnen vinden? Duurt het nog langer dat ze in de WW en allerlei andere regelingen zitten. Het wordt er niet bepaald plezieriger op.
En dan te bedenken dat al die economen etc. met droge ogen beweren dat doorwerken toch echt het beste is, omdat anders de jongeren te veel moeten opbrengen om AOW etc. betaalbaar te houden. Solidariteit van de ouderen met de jongeren is goed, maar krijgt op die manier wel een heel wrange bijsmaak.
Ga toch gewoon doorwerken en niet zo zeuren. De AOW is ooit eens gesteld op 65 toen we gemiddeld nog 69 jaar oud werden, zodat je nog een aantal jaren kon ‘genieten’ van de gedane arbeid. Inmiddels is de gemiddelde levensverwachting ver boven de 70 uitgestegen (weet het niet precies) en zijn er regelingen getroffen zoals vroeg pensioen en VUT. Neem daarbij de vergrijzing en de economische crisis en het wordt echt tijd dat wij meer geld gaan verzamelen voor ons pensioen. Let wel, niet alleen voor jou of mij, maar voor alle Nederlanders. Wat mij betreft gaat de AOW leeftijd niet omhoog naar 67, maar naar de gemiddelde levensverwachting -/- 5 jaar. Het is toch ook onzin om te denken dat je na 45 jaar werken er nog eens 20 mag ‘uitzitten’?
Dat is zeker ook een manier om ernaar te kijken. Er zijn alleen zoveel mensen die hun werk helemaal niet leuk vinden en inderdaad toeleven naar het moment dat ze ‘eruit mogen’. En zoals Fred al aangeeft, de werklozen. Persoonlijk werk ik met heel veel plezier en denk ik niet na over wanneer ik daarmee op mag houden. Dan is het ook geen probleem natuurlijk.
Even goed lezen wat ik heb geschreven, Patrick! Dan zul je zien dat ik het niet heb over zeurpieten, maar over mensen die niet meer kunnen.
Zelf ben ik met pensioen en ben gelukkig gezond. Ik deed mijn werk (onderwijs) altijd met veel plezier, en val ook nog met enige regelmaat in voor zieke collega’s. Maar om mij heen, en niet alleen in het onderwijs, zie ik dat er mensen zijn die het gewoon niet volhouden tot hun 65e, laat staan tot hun 67e. De levensverwachting ligt dan wel een stuk hoger dan 50 jaar geleden, maar dat betekent niet automatisch dat de kwaliteit van leven ook altijd goed is. De een kwakkelt pas op zijn 80e, de ander al op zijn 55e.
Tot slot: ook ik zie wel in dat er iets moet gebeuren om e.e.a. betaalbaar te houden en ervoor te zorgen dat de jongeren van nu niet alles op hun bordje krijgen. Solidariteit van de ouderen met de jongeren is goed, maar mag niet ten koste gaan van ouderen die niet meer kunnen en tussen wal en schip dreigen te raken.
Beste Fred, ook ik spreek niet van zeurpieten, maar ik vind dat mensen eens moeten ophouden met zeuren en gewoon moeten doen! Wees blij dat je al met pensioen bent, ik moet nog zo’n 35 jaar voordat ik mag. Ja, je hebt gelijk dat het ene beroep zwaarder is dan het andere en dat de gezondheid van de een niet te vergelijken is met die van een ander. Maar, waarom dan pas stoppen op je 65ste? De vader van een goede vriend van mij is op zijn 45ste gestorven aan een hartaanval. Moeten we daar dan vanuit gaan? Lijkt mij niet. Daarom mijn sugestie doe de gemiddelde levensverwachting -/- 5 jaar. Even terug gezocht de gemiddelde levensverwachting voor de nederlandse man 78 en voor een nederlandse vrouw 82,3. Wat mij betreft mag de AOW leeftijd dus naar 73, mits de levensverwachting in de gaten wordt gehouden. En ja, het is een gemiddelde levensverwachting de naam zegt het, de een wordt ouder en een ander sterft eerder. Je had het ook over werklozen. Wanneer er langer doorgewerkt wordt, wordt er ook meer belasting (eerste schaal in belasingen is grotendeels sociale verzekeringen) betaald en meer belasting betekend ook meer geld voor uitkeringen.
Beste Patrick,
Als je nog zo’n 35 jaar moet/mag, ben je nu dus ongeveer 30 jaar oud. Nou wil ik niet betweterig overkomen, maar ik kan me voorstellen dat je je op die leeftijd niet echt kunt voorstellen hoe zestigers zich kunnen voelen. Dat had ik op die leeftijd ook niet. Sterker nog: ik was er nooit mee bezig. Dat kwam later wel. Nu ik zelf 60+ ben, kan ik wel het een en ander aan- en invoelen. En ik denk dan ook dat een pensioenleeftijd van rond de 73 echt niet reëel is. Dat halen alleen de zeer sterken.
Aan de andere kant snap ik ook wel dat de jongeren, zoals jij, niet alleen willen opdraaien voor de zware financiële lasten die eraan dreigen te komen. Daarom had ik het ook over solidariteit van ouderen met jongeren. Wij zullen wellicht op de duur een stapje terug moeten doen en met minder genoegen moeten nemen. Of de AOW wordt geheel gefiscaliseerd (is het nu al voor een deel), zodat ook de ouderen eraan mee betalen. Ook moet er iets gebeuren voor mensen die best wel kunnen en willen doorwerken tot hun 65e, maar domweg de kans niet krijgen omdat de werkgevers liever jongere krachten hebben. Bij een reorganisatie, of nu i.v.m. de kredietcrisis, zijn de ouderen vaak de eersten die eruit vliegen. Je zult maar 59 zijn, werkeloos worden en niet meer aan de bak kunnen komen, en tot je 67e in de WW of iets dergelijks zitten. Geloof me: op het terrein van ouderenbeleid valt er nog een wereld te winnen. Het is niet voor niets dat het kabinet aan werkgevers- en werknemersbonden de tijd hebben gegeven (ik meen tot 1 november dit jaar) om alternatieven te vinden voor een verhoging van de AOW-leeftijd. Wellicht zitten er ook politieke bedoelingen achter, maar toch ….. Ik ben zelf wel heel benieuwd of er zinnige voorstellen op tafel komen.
Beste Fred,
Nee, tuurlijk kan ik niet voelen wat een 60er voelt. Maar niemand anders kan de pijntjes voelen van een ander. Toch denk ik, door de roofbouw die ik op mijn lichaam heb gepleegd (veel topsport is niet goed voor je) dat ik enigzins mee kan voelen. Ik vind het geen pretje om te weten dat ik nog zo’n 35 jaar moet, maar het is niet anders. Dit bedoel ik met niet zeuren maar doen. Laat je lichaam, het gaat om je geest. Er is een gezegde dat zegt: Je bent zo oud als jij je voelt. Mijn lichaam voelt als erg oud, maar mijn geest is nog jong, dus je doet en je zeurt niet. Ja, op het terrein van ouderen beleid is veel te winnen en ja, vakbonden hebben tot 1 oktober de tijd gekregen om met alternatieven te komen. Echter zeer tegen het zere been van de jongeren afdelingen. Een van de alternatieven die mevrouw Jongerius als eerste noemde vind ik namelijk helemaal slecht. Het afschaffen van de hypotheekrente aftrek. Ben ik daar niet op tegen, maar dat moet goed geleidelijk gebeuren. Maar goed, misschien roept de vakbewiging wel dat de JSF niet aangeschaft moet gaan worden. Tja.. ik ben ook zeer benieuwd.
Hallo Patrick,
Natuurlijk helpt zeuren niet. Maar meestal gaat het dan om pijntjes, zoals jij het uitdrukt. Bij mensen die niet meer kunnen, gaat het om meer dan pijntjes. Daar is de geest niet (meer) bij machte om “vrolijk voorwaarts te gaan”. En als je dan in de een of andere regeling terecht komt waardoor je inkomen met honderden euro’s achteruit gaat(logisch, want je werkt niet meer: maar toch …) kan ik mij voorstellen dat het aanvoelt als afgedankt worden. Ik zelf werd/word in toenemende mate geconfronteerd met een handicap waardoor ik in het onderwijs niet goed meer kan functioneren (doofheid). Doordat ik toch nog ruim 40 jaar heb gewerkt, kon ik er met een mooi vroegpensioen uit. Maar al die regelingen worden langzamerhand afgebouwd, en dat komt lelijk aan voor mensen die hun hele leven hard gewerkt hebben.
We zijn het op meerdere punten toch aardig eens met elkaar: ouderenbeleid, geleidelijk afbouwen van de hypotheekrenteaftrek (geleidelijk dus, anders klapt de huizenmarkt nog harder in dan nu al het geval is), mogelijkerwijs het niet aanschaffen van de JSF. De jongerenafdelingen van de vakbeweging hebben touwensgroot gelijk dat zij hun stem verheffen: de jongeren zien de bui voor straks hangen.
Sterkte voor de komende 35 jaar
In de reeks van reacties kom ik regelmatig het woord solidariteit tegen, maar dan wel steeds met de bedoeling om de die arme jongeren te beklagen die deze solidariteit naar de ouderen zouden moeten betrachten.
Wat dan te denken van die omgekeerde solidariteit van de ouderen naar de jongeren toe die mensen die b.v.b. in of voor 1940 geboren zijn en in hun jonge leven niets van welvaart of rijkdom hebben ontmoet, maar de maatschappij en de welvaart hebben helpen opbouwen, en solidariteit hebben betracht naar de jongeren, denk eens aan alle mogelijkheden die de jongeren van nu hebben ervaren, zoals kinderbijslag, studie mogelijkheden, huur of koopsubsidie’s, OV studentenkaarten, geen militaire dienstpicht meer waarbij Jan de soldaat het moest doen met een daggeld van F 1,00 terwijl een pakje sigaretten alleen al die prijs moest opbrengen, en 1x maal in de twee weken slechts de reis naar huis vergoed werd, de andere week moest je maar op de kazerne blijven of gaan trachten te liften, de hele infrastructuur die vanuit het niets is opgebouwd, betaald met het zweet en de spierkracht van de ouderen terwijl ze zelf in verhouding tot wat de jongeren nu allemaal hebben nooit iets hebben gehad.
Wat mij betreft moeten de jongeren zich niet beklagen en die solidariteit nu maar eens in omgekeerde volgorde betrachten naar de ouderen, daar is alle reden toe, bij eenrichtingverkeer komt het namelijk onvermijdelijk tot botsingen.
Ik denk dat er met slechts een of twee keer op vakantie ook niets mis is, er zijn nu al veel kinderen die op hun 12e jaar reeds vaker op vakantie zijn geweest als menig oudere in zijn hele leven.
Dus……. niet zeuren, en gun de ouderen ook nog eens een beetje welvaart en zonneschijn zolang als ze nog kunnen lopen, daarna komt er ook nog een fase waarin ze in vuile luiers moeten zitten wachten tot de jongeren van hun wintersport vakantie terug komen om voor veel geld die luiers op te ruimen, en als er tijd is en geen vakantie kunnen die zelfde ouderen misschien ook nog wel een keer in de week in bad. Maar alleen als het niet tevel gevraagd is en de jongeren tussen hun sms sessies door even tijd vinden.
Zo nu moet ik nog even snel gaan skypen met mijn kleinkinderen voor ze weer aan een wereldreis gaan beginnen, over en sluiten maar………!!
Ik heb er geen enkel probleem mee om, wel gezond zijnd, te werken tot 65 jaar. Maar als je nu al zonder werk zit en moeilijk aan de slag kunt komen, ga je je toch afvragen hoe dat dan moet als je eenmaal boven de 60 bent. Na maximaal 3 jaar WW (als dat intussen niet is verlaagd) kun je je tijd gaan uitzitten in de bijstand. Geen aanlokkelijk vooruitzicht.
Het probleem is niet alleen dat we ouder worden, maar er wordt tegenwoordig al later begonnen met werken.De gemiddelde leeftijd dat men begint deel te nemen aan arbeid is tussen de 23 en 25 jaar.
Dus dat gezever over dat de jongeren voor de ouderen opdraaien is feitelijk larie,en dan hebben we het nog niet eens over de pretstudenten die na de ene studie vrolijk doorgaan met een volgende studie.
Doorwerken tot 67 is niet voor iedereen een optie,bijv mensen die op hun 67ste bijna 50 jaar in volcontinu ploegendienst hebben gewerkt willen wel eens rust en van een normaal dag/nacht ritme
genieten. De meeste die positief over het nieuwe voorstel zijn hebben volgens mij allemaal een makkelijke 9 tot 5 baan,en zijn elk weekend en alle feestdagen thuis.Laat diegene die dit bedenkt
maar eens een tijdje 5 ploegen continu bij weer en wind in de haven meedraaien,dan praten we na een tijdje nog eens over dit onderwep.
We dwalen misschien wat af, maar inderdaad, die volcontinu weet wat. Het staat vast dat, als je je hele leven ‘ploegen’ werkt, je levensverwachting zo’n 7 jaar lager ligt. Daarnaast is de kans op ‘ouderdomsziekten’ groter en komen ze eerder, statistisch gezien tenminste. Verder worden de laatste jaren steeds meer maatregelen die het lopen van volcontinu op hogere leeftijd moeten verlichten geschrapt, zoals regelingen die het mogelijk maken vanaf een bepaalde leeftijd geen nachtdiensten meer te hoeven lopen, en zgn. ‘ouwe-lullen-dagen’. Het wordt dus zwaarder, met daarnaast de verwachting dat je minimaal 1 of 2 jaar langer door moet werken. Nou hoor ik sommigen roepen ‘dat je daar helemaal zelf voor kiest’, dat ontken ik niet, maar iemand moet dat werk toch doen (zorg, haven, politie, brandweer, noem maar op).
Misschien dwalen we nu wat af, maar toch….